22 september 2019
Mijn trip naar Myanmar. Ik heb lang zitten dubben. Aanvankelijk dacht ik dat mijn visum voor Thailand op 26 september 2019 verliep. Gelukkig heb ik tijdig een extra controle gedaan want het bleek 23 september te zijn.
Het dubben zat hem in waar ik NA Thailand naartoe zou gaan. De meeste omringende landen had ik reeds bezocht. En op 6 oktober 2019 moet ik in Kathmandu (Nepal) zijn. De kaart van Zuid-Oost Azië heb ik bestudeerd. En eigenlijk kwam alleen Myanmar in aanmerking. Dat ligt in de richting, de route, naar Nepal.
Maarrrrr.... ik heb morele bezwaren om op reis te gaan door Myanmar. Los van de overstromingen die er momenteel in grote delen van Azië zijn, heb ik grote moeite met de wijze waarop de regering met haar bevolking omgaat. De vele moorden, martelingen, verkrachtingen etc. etc. van Rohinja's. Ik voel totaal geen behoefte om in een dergelijk land te gaan reizen en mooi weer te spelen.
Maar je moet toch iets. Dus ....
Snel een e-visa voor Myanmar aangevraagd. Nog dezelfde dag had ik die via de mail binnen.
De Greenbus, dé busmaatschappij van Thailand, heeft een dagelijkse pendel naar alle delen van Thailand. Zo ook naar Mae Sai, gelegen op de grens met Myanmar. Voor slechts 347 BHT (ongeveer € 10,- ) mag je 5,5 uur in de bus meerijden. En dan wel in een VIP bus. Nou ja VIP!!!! Het enige wat VIP aan de bus was, waren het aantal (leren) stoelen; maar 38 zitplaatsen. De rest van de bus en het interieur was duidelijk aan slijtage onderhevig. Maar een kniesoor die zeurt over luxe als je voor € 10,- 5,5 uur in een bus mag zitten.
Om 8am vertrokken vanaf het busstation in Chiang Mai. Na een aantal stops arriveerden we rond 1.30pm in Mae Sai. Tja, en dan moet je toch ook nog naar de grens.
Ook in Mae Sai hebben ze de rode taxibussen die zo kenmerkend zijn voor Chiang Mai. Voor 15 BHT word je naar de grens vervoerd, zo'n 6 km verderop.
Immigration
Oude tijden herleven. De herinneringen van weleer in Europa kwamen weer boven. In de dorpen langs de grens reed je door een straat waar grensposten stonden die hun dag vulden met stempelen van paspoorten en documenten.
Zo ook hier. Ik heb er geen 10 minuten over gedaan om Thailand uit te gaan, Myanmar in te gaan en weer terug. Dit is dan inclusief al het stempelwerk, het invullen van het touristenformulier (wat je ook altijd in het vliegtuig krijgt), de biometrische scans, het wachten op je beurt en "AL" het loopwerk. Pfffff.....
Dat noemen ze nog eens een flitsbezoek. Ten bewijze dat ik er ook echt geweest ben, zie foto's .
En toen, na een Thaise lunch - rijst met kip -, weer 5,5 uur in de bus terug naar Chiang Mai. Om 8.30pm bij het busstation, alwaar mijn stalen ros (nou ja staal!!! heel veel plastic) op mijn stond te wachten die ik voor 10BHT per dag in de beschutte stalling had geplaatst.
Einde van mijn dag met de VIP bus naar Myanmar.
